yalnızım yalnız

yalnızlık beni takip ediyor. pek sevimli kocaman evimde bir tek benim ikamet etmem yetmiyormuş gibi binada da yalnız kaldım.
komşum- ev sahiplerim yılın yarısını memlekette geçiriyor bahar geldi mi hop.
 iki yılda iki defa gördüğüm diğer komşum da taşındı. cidden üzüldüm. gündüzleri uyuyup geceleri yaşadıkları için saat 02.00 de bir kapı çarpması ile uyanıyor akabinde o ikizlerin ciyaklamaları, oyuncakların yerde sürtünmekten çıkardığı ritmik sesler, musluktan foşurdayan su bana ninni oluyordu. alışmıştım be!